Παραληρήματα

Όλο το βιβλίο γράφτηκε από το Νιόνιο μας από τις 4 μετά μεσημβρίαν της 21-9-1995 μέχρι τα ξημερώματα της 22-9-1995 σε ώρες μερακλώματος, χωρις όμως μέθη και χωρίς μέριμνες βιοτικές, πάνω σε χαρτοπετσέτες, στρατσόχαρτα, κουτιά από τσιγάρα, και κάθε είδους χαρτί που του δίναμε οι φιλοι.

Ο Νιόνιος είπε κάνα δυό στιχάκια στα πεταχτά και οι φίλοι του μπήκαμε: Πες μας για τη Βοσνία, πες μας για super market, πες μας για το Λαζόπουλο, πες μας για τούτο, πες μας για κείνο. Κι ο Νιόνιος έπαιρνε το χαρτί που του δίναμε και το μολύβι που είχε (στυλό δεν δανείζεται έλεγε) κι έγραφε σιωπηλα. Ύστερα τα διάβαζε με νόημα και η παρέα χειροκροτούσε.

Ύστερα ξημέρωσε, τελείωσε και το μπικ του Νιόνιου και χάσαμε τα υπόλοιπα. Εγώ μάζωξα όλη την παραγωγή και μερίμνησα για την έκδοση.